Jonge apotheker Peter Brummelhuis put energie uit mindere periode in zijn leven
Volledig herstel na hersenbloeding door goede conditie en jeugdigheid
4 november 2011. Het is een dag die Peter Brummelhuis (destijds 30) nooit zal vergeten. De Jonge Apothekers hadden in Utrecht een speciale bijeenkomst georganiseerd voor allerlei specialisten in de gezondheidszorg. Als voorzitter kreeg hij de schone taak om een dankwoord uit te spreken. “Ineens voelde ik het bloed in mijn hoofd stromen en een paar seconden later was ik weg. Toen ik wakker werd, lag ik in het ziekenhuis.”
De eigenaar van Apotheek Heino bleek getroffen te zijn door een subabnale bloeding aan de rechterkant van zijn hoofd. In gewone mensentaal: een hersenbloeding. “Mijn geluk was dat ik direct in goede handen was. In de zaal zaten allemaal mensen met kennis van zaken. Zij wisten ook dat reanimeren niet goed zou zijn, want dat pompt juist het bloed naar je hersenen.”
In het ziekenhuis lag hij acht uur op de operatietafel, vervolgens twee dagen op de afdeling high care en daarna drie weken op de afdeling. “Eerst kon ik alleen maar liggen omdat ik zo verschrikkelijk veel pijn had, maar op de afdeling ben ik langzaam opgebloeid. Ben toen weer begonnen met praten en ik kreeg ook fysiotherapie want je moet eigenlijk alles opnieuw leren. De schade bleek reuze mee te vallen. Dat was volgens de artsen te danken aan mijn leeftijd, goede conditie en de plek waar het is gebeurd. Dichtbij het ziekenhuis en met in de zaal allemaal mensen met verstand van zaken.”
Brummelhuis kreeg ook psychologische hulp aangeboden, maar die behoefte had hij niet. “Ik wilde juist vooruit kijken. Dat je ziet dat je stappen maakt, is de beste steun die je kunt krijgen”, stelt hij nuchter. In januari en februari mocht hij heel voorzichtig weer aan het werk. Dat viel nog niet mee. “Als ik twee uur bezig was, moest ik twee dagen bijkomen van de vermoeidheid. Je leert dan wel goed wat je beperkingen zijn.”
Levenslessen
Anno 2017 kan hij tot zijn grote tevredenheid stellen volledig hersteld te zijn en alles weer aan te kunnen. Het beste bewijs levert hij misschien wel tijdens zijn wekelijkse tochtjes op de fiets. En hij heeft ook meegedaan met een barre tocht van Italië naar Nederland met tussen de 16.000 en 17.000 hoogtemeters om geld op te halen voor kankeronderzoek. “Of ik me nog zorgen maak? Nee, ik sta er heel rationeel in. Ik word regelmatig gescreend en elke vijf jaar wordt een scan gemaakt. De kans dat het me nog een keer overkomt, is nihil. In het begin was ik het vertrouwen in mijn lichaam even kwijt, maar dat is helemaal terug”, aldus Brummelhuis die uit de mindere periode wel een paar levenslessen heeft gehaald. “Ik maak me niet meer zo druk om kleine dingen en als er een tegenslag komt, benader ik het op een hele andere manier. Ik probeer er zelfs energie uit te putten. Ook heb ik gemerkt dat alles heel betrekkelijk is. De organisatie in de apotheek draait gewoon door. Net als de wereld om je heen.”
